ÖĞRETMEN TANIMAZ VE ÖĞRETMEN KİM Kİ HAVASINDA OLAN EBEVEYNLERE (I)
Bu gün toplumun kanayan yarası olan ve kamuoyunu da yakından ilgilendiren ve meşgul eden bir problemden bahsetmek istiyorum. Bu problem giderilmezse ileriki yıllarda daha da birçok problemle karşılaşmaya devam edeceğiz. Emekli bir eğitimci olarak geçen günlerde çalışan arkadaşları görmek ve hasret gidermek için İl Milli Eğitim Müdürlüğüne gidip Teftiş kurulunu ziyaret ettim, arkadaşlar yoğun bir biçimde çalışıyorlar, okullarda rehberlik, inceleme ve denetim sürdürür iken bir yandan da en çokta Müfettişleri meşgul eden öğrenci velilerinin şikâyeti sonucunda yapılan olayları araştırmak, sonuca bağlamak ve bu arada eğitim-öğretimin bir ahenk içinde yürümesi sağlamak yönündeki çabaları, bizim çalıştığımız dönemde de bu tip çalışmalar çok yoğundu, özellikle eğitimcileri çokça meşgul eden önceden Bimer ve Cimer gibi şikâyet mercileri ile illerde Valilik makamına yazılan asılsız şikâyet dilekçeleri gibi dilekçeler Bimerin kaldırılması ile azalacağı sanılıyordu aksine daha da artmıştır. Velilerin verdikleri dilekçeleri incelediğinizde sürekli şu cümleyle karşılaşıyorsunuz ”Çocuğumun psikolojisi bozuldu” sanki veliler psikolog olmuş, ifadelerine başvurduğunuz velilere soruyorsunuz, siz psikoloğumsunuz hayır cevabını alıyorsunuz, bu veliler her şeyi bilen öğretmen tanımaz ve öğretmen kim ki havasında olan ebeveyninler doğru dürüst cümle kuramayan insanların çocuklarını yetiştirme gayreti içinde olan öğretmenler hakkında yazdıkları insanı çokça düşündürmektedir. Eğitim-öğretimin yapılmasını engellemekte ve öğretmenin çalışmasına büyük oranda engel teşkil etmektedir. Öğretmen: Nesillerin bilim, kültür, sanat, medeniyet, ahlak, saygı, sevgi, hoşgörü, güven, bilumum insani değerler ve milli hassasiyetler öğrenmesini sağlayan; nesillerin davranış disiplinlerini, sorgulama ve sorumluluk sahibi olma bilincini geliştiren; nesillerin meslek edinmelerine yardımcı olan; nesilleri ülkenin geleceğine hazırlayan ve ülkenin geleceğini şekillendiren; ülkenin bilim ve medeniyet adına gelişmesine ve büyümesine katkı sunan; nesillere ülke menfaatlerinin en üst seviyede tutulmasının gereklerini öğreten; toplumun saygın, engin, bilgili ve görgülü olması için gayret sarf eden öğretmenlik eğitimi ve yetkisi almış olan kişidir. Buna göre öğretmeni hafife aldığınızda, tanımadığınızda veya yok saydığınızda yoksunuz demektir. Hal böyleyken, öğretmen kim ki deyip söze başlayan sonra da densizce sözlerine devam eden zorba tip ebeveynler veya çokbilmiş tip ebeveynler veya kapı gıcırtısı gibi dırdırından geçilmeyen tipten ebeveynler; ben de bu konu üzerine yazmayı düşünürken Prof. Dr. Mustafa Kandemir ’hocanın bir yazısı dikkatimi çekti şöyle diyordu hocamız; erinmedim, üşenmedim, değer mi demedim sizin için bu yazıyı yazdım. Çünkü mesele toplum meselesidir ve memleket meselesidir. Çünkü aksi halde cehalete kapı aralanmaktadır. Çünkü söz konusu ebeveynlerin öğretmen tanımazlığı toplumun akademik, kültür, ahlak ve medeniyet değerlerini temelinden sarsmaktadır. Eğitim elbette ki; öğretmen, öğrenci, okul, ders, müfredat, yönetim, eğitmek, öğretmek gibi birden çok boyuta sahiptir. Bu boyutlara bir de durup dururken olumsuz anlamda ebeyn boyutu eklenmiştir. Eğitimdeki olumsuzlukları gidermek aslında çok zor değil hatta çok kolaydır. Bu yüzden veli eğitimine önem verilerek velilerin bilinçlendirilmesi gereklidir ki, bu durum eğitim-öğretimin sağlıklı yürümesinin temel taşını oluşturmaktadır. Çünkü eğitim önce evde ve ailede başlar, velilere bu eğitim verilmeden istenilen sonuç alınamaz. Öğretmenin derste geçen 40 dakikasını, okulda geçen mesaisini kendisi ve meslektaşları dışında hiç kimse anlayamaz. Öğretmen olmayan birini öğretmenliğin zor ve meşakkatli bir görev olduğuna ikna edemezsiniz boşa çabaya gerek yok. Öğretmenlik profesyonelce ve pedagojik çerçevede yapılan bir uzmanlık mesleğidir. Haftaya Prof. Dr. Mustafa Kandemir ’hocanın bu konudaki yazdıkları ve üzerinde düşünmemiz gereken konulara devam edeceğiz.